Wenecja pod wodą

Wenecję dewastuje największa od 53 lat powódź.  W nocy z 12 na 13 listopada br. poziom wody podniósł się tam o 187 cm, niewiele mniej niż podczas rekordowego wysokiego przypływu (acqua alta) z 1966 r., kiedy to odnotowano 194 cm.  Powódź dotknęła ok. 80 proc. obszaru miasta. Szkody są olbrzymie. Burmistrz Luigi Brungaro na konferencji prasowej mówił o setkach milionów euro. Podjęta w czwartek decyzja rządu o ogłoszeniu stanu  wyjątkowego w dotkniętej powodzią Wenecji umożliwiła natychmiastowe uruchomienie funduszy pomocowych.

Ogromne zniszczenia powstały w położonej w pobliżu Canal Grande bazylice św. Marka. Woda wymieszana ze ściekami zalała m.in. krypty bazyliki; uszkodzeniu uległy grobowce patriarchów, ucierpiał wystrój wewnętrzny związany z tysiącletnią historią zabytku. Największym wrogiem architektonicznego dziedzictwa Wenecji jest słona morska woda. Może ona powodować gigantyczne szkody, niszcząc przede wszystkim wielowiekowe marmury zabytkowych budynkach. Bardzo wysoka zawartość soli w wodzie, w której zanurzone są fundamenty, kolumny, balustrady, posągi i inne fragmenty architektury może spowodować ich przyspieszoną degradację.

Woda może naruszyć trwałość kolumn, które podtrzymują bazylikę. W najgorszym stanie jest pałac Ca’ Pesaro, gdzie mieści się Muzeum Sztuki Nowoczesnej. Żywioł nie oszczędził również zabytkowego hotelu Gritti.

Zagrożone jest także bezpieczeństwo mieszkańców. Po pierwszej kulminacji zginęły dwie osoby, a większość miasta była bez prądu przez całą noc. Osoby mieszkające na najniższej kondygnacji, a także sklepy i restauracje w wyniku powodzi  straciły wszystko i znajdują się w dramatycznej sytuacji.

W piątek przed południem kolejna fala przypływu osiągnęła poziom 154 cm. Zalany ponownie plac św. Marka został zamknięty.

Założona  w 452 roku na jednej z wysp laguny osada rozwinęła się w miasto – państwo. Przez ponad tysiąc lat (726 – 1797) miasto było stolicą niezależnej Republiki Weneckiej, która była jedną z morskich i handlowych potęg Morza Śródziemnego. Z okresu największego rozkwitu Republiki (XIII-XVI wiek) pochodzą liczne zabytki miasta, których bogactwo i forma decyduje o pierwszorzędnym znaczeniu Wenecji jako ośrodka turystyki nie tylko w skali Włoch, ale też w skali ogólnoświatowej. Zabytki te, tworząc unikatowy zespół urbanistyczny miasta kanałów i mostów, stanowią o uznaniu Wenecji za jedną z najcenniejszych pozycji na liście światowego dziedzictwa ludzkości.

Wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1987 r. Wenecja stoi w obliczu kilku zagrożeń związanych z nadmierną turystyką, szkód spowodowanych przez stały strumień statków wpływających do laguny. Jest również bardzo podatna na negatywne skutki zmian klimatu. Częstotliwość ulewnych deszczy i powodzi wzrosła w ostatnich latach, szczególnie w regionie Morza Śródziemnego, a intensywność takich zjawisk rośnie.

Wenecję miał chronić M.O.S.E., czyli system ruchomych przegród, które izolowałyby lagunę przed przypływami  z Morza Adriatyckiego. Niestety jego budowa może potrwać jeszcze dwa lata.
(MB)

 http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114881,25403781,powodz-w-wenecji-najpowazniejsza-od-pol-wieku-woda-zalala-plac.html
 https://www.rmf24.pl/fakty/swiat/news-wenecja-70-proc-miasta-pod-woda-plac-sw-marka-zamkniety,nId,3336468
 https://spidersweb.pl/bizblog/wenecja-powodz-mose-kontrowersje/
https://wiadomosci.wp.pl/powodz-i-smierc-w-wenecji-mojzesz-nie-uratowal-swietego-marka-powodem-korupcja-6446063624726145a